تجارت بینالملل به عنوان یکی از موتورهای رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه محسوب میشود و در این میان، واردات و صادرات کالا و به تبع آن چالش و تهدید قاچاق کالا یکی از اجزای مهم و تاثیرگذار است. پدیدهی قاچاق، که عبارت است از نقل و انتقال کالا از خارج به داخل یک کشور و بر عکس آن به صورت مخفیانه و خارج از مجراها و مراتب قانونی و بدون پرداخت عوارض، معضلی است که از سالیان گذشته در اقتصاد کشورهای مختلف ریشه دوانیده و برنامهریزان و سیاستگذران را متوجه خود ساخته است. قاچاق نوعی تجارت نامطلوب و غیرقانونی کالاست که در مجرای قوانین و مقررات حاکم بر داد و ستد کالاها حرکت نکرده، اقتصاد کشورها را از مسیر صحیح آن منحرف و دستیابی به هدفها و برنامههای توسعه اقتصادی را با اختلال و دشواری مواجه میسازد.
با بروز این فعالیتهای غیر عادی در اقتصاد، از یک سو اعتبار و منزلت اجتماعی کشورها در جامعه جهانی و در عرصه تجارت جهانی خدشهدار شده و از سوی دیگر گردش قانونی کالاها در بازار مختل میگردد. بر این اساس به لحاظ تاثیرات نامطلوب و مخرّبی که قاچاق کالا در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی بر جا میگذارد، امروز تقریباً در تمامی کشورها سازمان و تشکیلات منسجم و بسترهای قانونی روشنی برای مبارزه با این پدیده مخرّب و مهار آن به وجود آمده است.
کتاب حاضر در نظر دارد با توجه به نکات ذکر شده به شناسایی راههای مشارکت مردمی در امر مبارزه با قاچاق کالا پرداخته تا پس از بررسی دقیق علمی بتواند با ارائه پیشنهادات مناسب در راستای کاهش حجم قاچاق کالا، به توسعه امنیت اقتصادی در ایران و در تعامل با نظام بینالملل بپردازد.